40 dagen bloggen #1

Op 1 maart (morgen dus) start de 40 dagen tijd. De afgelopen twee jaar deed ik vol enthousiasme met ‘Dagen zonder vlees’ mee. Een fijne periode om het vleesloze bestaan te testen. En het moet gezegd; eten zonder vlees is best haalbaar. Alleen vind ik dat voor mezelf wat rigide. Ik ben dan ook een flexitariër.  Een lap(je) vlees hoeft niet elke dag. Het helemaal van mijn eetlijstje schrappen vind ik te drastisch. Bovendien kan ik me wel vinden in de idee van minder, maar beter vlees.

Bref, dit jaar ga ik die 40 dagen ietwat anders invullen. Ik heb voor mezelf twee ‘challenges’ gekozen:

• 40 dagen gezond eten en
• 40 dagen bloggen.

De eerste challenge heb ik nodig om weer op het ‘rechte’ pad te geraken. Vorig jaar heb ik een weliswaar kleine inspanning geleverd om mijn eetpatroon enigszins aan te passen. Zo ontbijt ik met granola, havermout en fruit. Probeer ik tijdens de ‘speeltijd’ een stuk fruit binnen te spelen en eet ik zoveel mogelijk zelfgemaakte slaatjes tijdens de middagpauze. Alleen al het eten dat daarna de weg naar mijn mond vindt, hoort helaas minder thuis in het rijtje van de gezonde voedingswaren. Er is dus nood aan een extra duwtje in de rug. Onlangs nog las of hoorde ik ergens (vraag me niet meer waar, maar mocht iemand het weten, stuur mij de link) dat een vaste gewoonte na drie weken verdwijnt en er dus plaats is voor een nieuwe vaste gewoonte. Na 40 dagen moet het dus lukken om de tweede helft van de dag op een minstens even gezonde manier in te vullen als de eerste helft. Alle hulp is welkom. Wie dus suggesties heeft, be my guest.

40 dagen bloggen is minder belangrijk voor het welzijn van mezelf. Alhoewel, het schrijven van deze vertelseltjes is een rustpunt in mijn drukke leven. Elke dag een ‘verplicht’ rustpuntje invullen met een reflectie al dan niet ernstig kan behoorlijk bijdragen tot het algemeen welbevinden. Wie kan daar tegen zijn…? De inspiratie voor dit projectje vond ik bij de verbeelding van Kathleen. De invulling laat ik wat van het moment afhangen. Het doel is om de volgende 7 weken 40 blogberichten te schrijven. Zoals in de katholieke vastenperiode zijn er 6 jokerdagen in te zetten naar eigen keuze. Af en toe wat ademruimte is geen overbodige luxe 😉

Voilà, dit zijn de plannen voor de volgende 47 dagen. De 40 dagen gezond eten als opstart naar een gezonder leven is prioritair. De 40 dagen bloggen zijn een leuk extraatje. En nu maar hopen dat ik ze allebei kan volhouden.

Tot heel gauw dus!

Veel liefs!

GewoonElke

 

Een nieuw begin

Zondag tegen een uur of 15 u (een uur later dan gepland) rijden we met z’n allen naar de lichtstad die zich op een boogscheut van onze achtertuin bevindt. 280 km om precies te zijn.

Op de achterbank (klinkt beter dan op dat kleine plekje waar stoel 7 zich bevindt) onze spullen, die van de magische vier en mezelf, in twee colruytbakken en een paar rugzakken en een megakoffer van de man. Samen op weg naar het nieuwe werkleven van de man. Nog enkele dagen family-time voor we er met z’n allen weer tegenaan gaan.

 

Het kleine zieke kind

Mijn laatste werkdag voor die welverdiende vakantie was er eentje om snel te vergeten. In plaats van het verleden aan de toekomst over te brengen, bracht ik de dag door in de zetel. Tegen mij plakte het gloeiend hete lijfje van onze dochter van vijf. Het kind kon amper eten binnenkrijgen en binnenhouden. Die nacht had ze haar lijfje helemaal leeggekotst. Ook dat mini-beetje melk kwam er sneller uit dan het erin ging. Net nu er wel drie verjaardagsfeestjes op twee dagen in de 2de kleuterklas op het programma stonden. 

Drie dagen heeft ze geslapen en pas nu komen haar kattenstreken weer naar boven. Al deed ze net voor het slapengaan nog even zielig. Het theater leverde haar een extra nachtje bij mama in bed op. Er is toch plaats genoeg, zo zonder papa.

Veel liefs.

Tot gauw.

GewoonElke

Plannen doe ik zo

Ik hou van plannen en lijstjes. Een bloemlezing van mijn meestgebruikte tools.

• een weekmenu: op het weekmenu-sjabloon dat Mme ZsaZsa gratis en voor niets op haar blog en via ‘Het weekmenu van ‘ op Facebook deelde, schrijf ik mijn tweewekelijkse planning. De groentjes geef ik een kleurtje en voor de rest krabbel ik erop los. Sinds het bestaan van deze facebookgroep slaag ik er bovendien in om af en toe eens ‘creatief’ te zijn in de keuken. De klassieke wortelstoemp met worst durf ik al eens vervangen door een spruiten-rapenstoemp op een bedje van gehakt met een exotisch sausje.

• een financiële planning: elk jaar opnieuw bereken ik hoeveel verzekeringen, taksen en andere ‘bijdragen’ ons jaarlijks kosten. Dit deel ik netjes door twaalf. Op die manier weet ik precies welk bedrag ik elke maand moet reserveren om het totaal plaatje te doen kloppen. Het inschatten van de maandelijkse boodschappen en benzinekosten vind ik moeilijker. In het verleden hield ik het huishoudboekje van Radio2 bij, probeerde ik alles netjes in een atomaschriftje te noteren. Meestal gaf ik dit na twee maanden op wegens te arbeidsintensief. Nu schrijf ik al deze uitgaven op de jaarkalender die rond de jaarwisseling in HetNieuwsblad stak. Mme ZsaZsa zorgde voor de prachtige lay-out. Dit jaar lijk ik het vol te houden. Al is het jaar nog jong. (
• een activiteitenkalender: 4 kinderen, een drukbezette man en een vrouw die op haar beurt ook af en toe sociaal wil doen zorgt voor ‘kalendergegoochel’. Om het geheel min of meer overzichtelijk te houden schrijft ik alle activiteiten op de kalender van de Libelle. De hokjes zijn net groot genoeg. En iedereen heeft zijn eigen kleur. In een oogopslag kan zelfs de niet-lezende kleuter zien wanneer ze iets te doen heeft.

• een takenlijstje: een minder populair instrument voor het jong geweld ten huize GewoonElke. Al doen ze keihard hun best de taakjes (van een ander) op te volgen. Het stofzuigericoontje zou eigenlijk moeten vervangen worden door dat van het tafeltje-dekje-icoontje. Niemand is er tot nog toe over gevallen. Dus laat ik het gewoon hangen.

• een to do-lijstje in mijn schrift waarin ik ook kleine weetjes, receptjes, dingen-om-te-onthouden schrijf. Het lijkt van ver op een bulletJournal. Al schrijf ik er bijlange niet alle dagen iets in. Het helpt om een soort structuur te behouden.
• mijn online-schoolagenda: dit handige instrument verzamelt alle lesonderwerpen, toetsen, taken, reserveringen in ICT-klassen, schoolvergaderingen …

Al dat geplan en gelijst betekent geenszins het leven er ten huize GewoonElke inspiratieloos en kleurloos uitziet. Integendeel. En dat is net zo fijn. Dan kan ik met mijn voorliefde voor plannen en lijsten schuiven met activiteiten en creatieve oplossingen bedenken. Als dat geen ‘strakke’ plannen zijn 😉

Tot gauw!

GewoonElke

Een beetje verloren

Zondagmiddag, halfdrie.

Ik loop verloren door het huis.

Overal hoor ik vrolijke kinderstemmen. De kleinste meisjes springen op de trampoline en lachen zich te pletter. Onze oudste dochter deelt gekke meisjesgeheimen met haar hartsvriendin en de zoon amuseert zich rot achter zijn computer.
Op de tafel ligt nog een stapel schoolwerk te wachten. De keuken is min of meer opgeruimd, de living heeft nood aan wat orde. In het waskot stapelt de ongeplooide was zich ondanks het inhaalmanoever van ‘ons moeder’ deze week.

Toch loop ik verloren door het huis. Deze ochtend is de man voor dag en dauw gepakt en gezakt naar Afrika vertrokken. Over precies één week keert hij terug. Al is dat relatief. Vanaf nu hebben wij een weekendhuwelijk. In de week werkt hij keihard aan zijn droom. Op zaterdag en zondag is hij thuis. Het lijkt onwezenlijk. Vanaf nu ben ik 5/7 single mum. En ja, het is niet het totale pakket. Uiteindelijk blijven we er samen voor gaan. Alleen ben ik vanaf nu de enige ouder die er tijdens de week voor de kinderen is.

Het wordt zoeken om een nieuw evenwicht te vinden. Dat dit met vallen en opstaan zal gebeuren, staat als een paal boven water. Ik sta voor de volle 100% achter de nieuwe wending in het leven van de man. Maar toch voel ik me vandaag verloren.

Straks na een paar knuffels van de magische vier gaat het beslist weer beter. Maar eerst drink ik een homemade latte. Met wat cafeïne in het lijf komt dat schoolwerk en die chaos beslist in orde.

Tot gauw.

GewoonElke

De GOUDEN drie

 

2017 startte met DE gouden drie.

Na een stressy-tijd legde ik op 17 januari mijn examen kunstwetenschappen af. Het was een geweldig, fantastisch examen. Zonet zag ik het fantastische cijfer 17 in mijn studieresultaten verschijnen. Een dubbelcheck tot de vierde doe ik de rest van de week minstens drie keer per dag.

Uitblazen deden we het daaropvolgende weekend in Londen zonder de kinderen.Voor het eerst sinds ‘mensenheugenissen’ lieten we de kinderen achter om wat we-time in te lassen. Het deed deugd en smaakte naar meer.

Nog geen dag later kreeg de man het bericht dat hij de komende maanden zijn dromen mag/kan najagen. Helaas betekent dit voor ons dat we hem nog minder zullen zien dan nu al het geval is. Het strakke plannen en ograniseren is aan een upgrade toe.

Maar voor ik het allemaal weer strakjes stroomlijn, geniet ik nog even van het geweldige getal 17 …

Nog een fijne avond.

Veel liefs.

Tot gauw!