Over druk, druk, druk …

Druk, druk, druk … hèt modewoord van het afgelopen decennium kunnen we wel zeggen. Terwijl ik dit schrijf, zit een jengelende baby met iets dat op een oorontsteking lijkt op mijn schoot. In de oven staan versgebakken cakejes (belofte maakt schuld). In mijn hoofd staan de scampi’s met paprika’s en pasta al op het vuur te pruttelen. Ergens in mijn achterhoofd zoek ik ondertussen een geschikte oplossing voor de zieke baby die zijn ziektekiemen wel mocht meebrengen uit de crèche, maar nu enkele dagen uit diezelfde crèche verbannen worden. O ja, ik moet ook nog proberen de zoon min of meer in het gareel te houden. Zijn voetbalpassie is een ware verschrikking voor alles wat van ver of van dichtbij op een bal lijkt. Een mini-rondingetje is voldoende als uitnodiging om er met zijn linkervoet een stevige lel op te geven. Alle geluk dat de meisjes op woensdag anderhalf uur hun duivels in de turnles mogen ontbinden. Tja, ik heb het mezelf moeilijk gemaakt. Vier kinderen, een huis dat nog volop in een of andere fase van het masterplan ‘verbouw eens een huis’ zit, een man, een fulltime job … Daarbovenop wil ik graag zo af en toe versgewassen en geplooide kleren in de kasten, een min of meer opgeruimde keuken (indien mogelijk mag de rest van het huis er netjes uitzien) en liefst ook nog wat tijd voor mezelf. Dit zijn wel heel veel dingen tegelijkertijd. En ja, soms hol ik mezelf eens voorbij en voel ik dat er ergens een stopknop zou moeten zijn die echt werkt. De bovenstaande ‘spuw-eens-je gal-uit’-tekst schreef ik op woensdag. Ondertussen is het al zaterdagavond. De storm is wat gaan liggen. De rust is eventjes neergedaald. De vier liggen heerlijk te slapen (alhoewel ik vanop de jongenskamer gestommel hoor). De man is het huis uit. Op de achtergrond draait de wasmachine haar zoveelste toertjes. De keuken is opgeruimd en in de rest van het huis ligt alles ongeveer op zijn plaats. De avond voor de dag van de stilte voor de storm. Ik hou er wel van. Zo eventjes relaxen in mijn zetel zonder het gebruikelijke kabaal met enkel het gezelschap van een heerlijk, snurkend meisje en mezelf. Straks nog een theetje zetten, een chocoladepuddingetje eten en een krantje lezen. Om dan morgenochtend vol goede moed op te staan om op de laatste dag van het weekend de komende drukke week voor te bereiden. Je ziet het; de vakantie die eraan komt, is meer dan welkom!