Onder volwassenen

Boeken lezen; het is mijn lang leven. In mijn buurt ligt altijd een boek. Zelfs als ik geen tijd of goesting heb om erin te lezen wil ik iets om te lezen binnen handbereik.

De afgelopen jaren stelde ik me al een paar keer kandidaat voor de lezersjury van de boekenuil. Helaas, 100 mensen blijken snel gevonden. Elke keer kreeg ik een vriendelijk doch besliste NEEN op het rappel. Toen onlangs een oproep voor een te schrijven review van de uitgeverij Meulenhoff verscheen, kon ik niet anders dan het nog maar eens proberen. Precies twee dagen later viel het verdict in mijn mailbox. Ik mocht het boek ‘Onder Volwassenen’ geschreven door Jami Attenberg recenseren. Zo heet dat dan met een sjiek woord.

Het boek las ik op een hete vrijdagavond. Mijn spoortijd van en naar de allerlaatste les aan de VUB vormde de ideale gelegenheid om mij door het relatief dunne boekje heen te werken.

Uit mezelf zou ik het boek nooit gekozen hebben. Hoewel ik gek ben op New York en het hoofdpersonage Andrea in deze stad woont, is het niet meteen een sprekende titel. Ook de kaft en de achterflap zijn naar mijn aanvoelen allesbehalve flitsend. Het doel was het beoordelen van dit exemplaar. Er zat dus niets anders op dan er echt aan beginnen. Het moet gezegd, het beviel me wel. Het verhaal is op zich niet complex, onoverkomelijk of moeilijk te begrijpen. De fijne draadjes die doorheen het verhaal zijn verweven, vormen een stevig skelet waaraan het verhaal is opgebouwd. Het is helemaal niet chronologisch. Toch vormt dit allesbehalve een struikelblok voor de samenhang van het verhaal en het tekstbegrip. Het is een humoristisch verhaal met een bijzonder rauwe kant.

Het verhaal op zich is geen blijvertje. Het nestelt zich niet in je hoofd. Je kan het gemakkelijk opzij schuiven. Toch was het een fijn boek om te lezen. Een tussendoortje met een extraatje aan humor, rauwheid en taligheid. Ideaal voor een hete zomerse avond.

Tot gauw!!

Veel liefs

Elke