Over enkele handige weetjes voor je op vakantie vertrekt

Dit jaar vertrokken we voor het eerst met ons zessen op vakantie. De voorgaande jaren beperkten onze verplaatsingen, m.u.v. onze grote Afrikareis in 2013, tot het Oost- en West-Vlaamse land. Het was dus al eventjes geleden dat ik nog eens koffers vol een echte autovakantie moest inpakken. Tijdens het voorbereiden van de reis heb ik toch heel wat ontdekt. Zie hier mijn zogenaamde weetjes voor je op vakantie vertrekt:

• Colruytbakken (of andere plooiboxen) zijn multi-inzetbaar.
  Je kent ze wel, die grijze bakken. Je huurt ze als je aan collect&go doet. Of je koopt ze gewoon in de winkel. ‘Jef’ heeft ze ingevoerd om je boodschappen zo compact mogelijk thuis te krijgen. Eens ze het modale Vlaamse huis binnenkomen, passen ze zich aan zoals alleen kameleons dit kunnen. Ze stockeren vuile, natte en geplooide of gestreken was, ze dienen als voorsorteerplaats voor afval en rommel, ze worden als extra bergplaats gebruikt. Je kunt het zo gek niet bedenken of die bakken komen van pas. Bij ons worden ze frequent als koffer gebruikt. Elk kind krijgt hier zijn eigen bak. Die wordt gevuld met zijn of haar spullen. De overgebleven plaats is gereserveerd voor de kleren van de man of die van mezelf. Ze bakken zijn handig om te klasseren. Valiezen daarentegen durven weleens scheef vallen. Dankzij deze bakken slagen we erin om een dakkoffer uit te sparen. Toegegeven, het helpt als je alleen maar zomerspullen moet inladen. De dakkoffer staat ondertussen op onze investeringslijst. Maar voor deze zomer doen de bakken van de Jef meer dan hun werk.
• Laat een reservesleutel achter bij de buren
  Daar sta je dan iets na tienen. Gepakt en gezakt, klaar om te vertrekken. De laatste spullen worden ingeladen. De kids zoeken hun plekje in de auto. En dan trekt kind 3 de deur achter haar dicht. Onze sleutels liggen nog op de tafel, in ons huis. We kunnen er niet meer in. Ons moeder heeft een reservesleutel. Die woont helaas op 120 km van ons huis. Eventjes op en af is geen optie. Dankzij het masterplan ‘verbouw-eens-een-huis’ heeft de aannemer een reservesleutel. Hij woont op een half uur van ons huis. We hebben geluk. De lieve man is opgelucht dat er zich geen waterlek of elektriciteitsfalen voordoet. Met de glimlach brengt hij onze sleutel. Nu hebben onze buren een reservesleutel. Je weet maar nooit …
• Koop een frigobox
  1 juli 2015 … 34° … de start van een hittegolf. Diezelfde nacht … ergens rond Parijs … 28°. Hoe in hemelsnaam zorg je ervoor dat je geen gekookt water moet drinken of dat de perdolans voor de baby in een vloeibare massa vegeteren. Je koopt een frigobox met een stekker voor in de auto en eentje voor in huis. De huisstekker moeten we in garantie wel ruilen. Die functioneerde 5 minuten. Voor de rest niets dan goeds over onze draagbare koelkast.
• De vergeten spullen … volgens de man …
  Aangezien de dagen voor ons vertrek nogal chaotisch waren, (extra vergaderingen, een goedgekeurd subsidiedossier waarvoor nog wat papieren moesten ingevuld worden, een zieke baby) verliep het inpakken niet zoals gepland. Dit leidde volgens de man tot het vergeten van :
  – levensnoodzakelijke suiker voor de thee;
  – cornflakes voor het ontbijt;
  – gezelschapsspelletjes.
  Dat laatste klopt volledig. De rest … tja….